Introductie

Zuid-Afrika ligt in het uiterste zuiden van het continent Afrika. Het land grenst aan Namibië, Botswana, Zimbabwe, Mozambique en Swaziland; Lesotho is een enclave binnen Zuid-Afrika. Volgens de laatste volkstelling had Zuid-Afrika 51.770.560 (2011) inwoners. Volgens de laatste schatting uit 2013 had het land bijna 53 miljoen inwoners. De levensverwachting is 54,2 jaar. Bij de volkstelling van 2011 was 79% van de bevolking zwart, 9% blank, 9% kleurling en 3% was Indisch of Aziatisch

Politiek en economie

Zuid-Afrika is een republiek met aan het hoofd president Kgalema Motlanthe. Hij volgde Thabo Mbeki op die tot 2008 aan de macht was. Voor Mbeki werd het land bestuurd door Nelson Mandela. Hij stond vanaf 1994 aan het roer. In dat jaar veranderde er veel in de politiek van Zuid-Afrika. De relatie met andere landen verbeterde en Zuid-Afrika werd lid van de Verenigde Naties.

Apartheid

Na de Tweede Wereldoorlog kwam de regerende Verenigde Partij met een aantal maatregelen die voor de niet-blanken zeer beperkend waren. Dit noemde men het apartheidsbeleid. Dit duurde tot het begin van de jaren negentig, toen Nelson Mandela werd vrijgelaten. Op 10 december 1996 werd in Zuid-Afrika de grondwet ingevoerd. In deze grondwet zijn mensenrechten opgenomen, die natuurlijk erg belangrijk zijn na het apartheidsverleden van Zuid-Afrika.

De opbouw van het land

De 'opbouw' van het land na een periode van apartheid was niet gemakkelijk. Tegenwoordig heeft de regering haar handen vol aan de bestrijding van criminaliteit in grote steden, het onderwijs in de townships en de hiv/aids-problematiek. 50% Van de bevolking leeft onder de armoedegrens. Het economische beleid van Zuid-Afrika is fiscaal conservatief en gericht op het beheersen van de inflatie en het bereiken van een begrotingsoverschot.

Talen

Zuid-Afrika wordt ook wel de ‘Regenboog natie’ genoemd en dat is niet voor niets. Er worden verschillende talen gesproken waarvan er 11 officieel zijn. Op India na, heeft Zuid-Afrika de meeste officiële talen. Het Afrikaans en het Engels zijn van Germaanse oorsprong, de andere talen zijn Bantoe-talen. Andere gebruikte talen zijn vooral Fanagalo, Lobedu, Noord-Ndebele en Phuthi. Verder zijn Portugees, Duits en Frans de meest gebruikte immigrantentalen.

Nederlandse taal

Na de stichting van Kaapstad in 1652 door Jan van Riebeeck, was Nederlands de taal die verplicht gesproken moest worden. De Britten brachten in de 19e eeuw het Engels mee naar Zuid-Afrika en in 1822 verving Engels het Nederlands als officiële taal van de Kaap Kolonie. Met de formatie van de Unie van Zuid-Afrika in 1910 werd het Nederlands, naast het Engels, weer een officiële taal in Zuid-Afrika. Het Nederlands is de enige taal in Zuid-Afrika die zijn officiële status heeft verloren. Dit gebeurde in 1983, omdat Afrikaans de rol Nederlands grotendeels had overgenomen.

Lingua franca

Engels is anno nu de zogenoemde lingua franca van het land. Het is de voertaal in onder andere het onderwijs, de media, het bedrijfsleven en in overheidsinstellingen en heeft de rol van het Afrikaans overgenomen sinds het einde van de apartheid in de jaren '90. Maar ook de andere talen hebben een afgebakende plek in de verschillende media.

Op de meeste scholen in Zuid-Afrika leren kinderen twee talen: Engels en Afrikaans of Engels en een van de andere officiële talen, zoals Zulu of Xhosa. Het Ministerie van Onderwijs is naar verluidt bezig om daar een derde verplichte taal aan toe te voegen om zo de diversiteit en het gebruik van de verschillende talen te stimuleren